प्रभाती सन्देश (बालकविता)
- रञ्जुश्री पराजुली
पूर्व खुल्यो सुस्त सुस्त लाली चढ्दै आयो
फेरि नौलो जोश जाँगर जीवनले पायो
शङ्ख घण्ट बज्न थाले धूप बत्ती साथ
बिहानीले भन्न थाल्यो चलाऊ आफ्ना हात
उज्यालो भो चारैतिर हात पाउ चले
सबै घरमा उत्साहका नौला दीप जले
चिरबिर गर्दै चरा उडे यता-उतातिर
प्रभातले भन्न थाल्यो उठाऊ आफ्नो शिर
आफ्ना-आफ्ना काम गर्न सबै जना लागे
अल्छीपना लोसे बानी टाढा टाढा भागे
लेख्न पढ्न थालौँ अब उठाएर शिर
प्रभातले भन्न थाल्यो बनौँ कर्म वीर ।
No comments:
Post a Comment